حق کرامت و برابری انسانی

ماده ۷ - شهروندان از کرامت انسانی و تمامی مزایای پیش‌بینی‌شده در قوانین و مقررات به نحو یکسان بهره‌مند هستند .

ماده ۸ - اعمال هرگونه تبعیض ناروا به‌ویژه در دسترسی شهروندان به خدمات عمومی نظیر خدمات بهداشتی و فرصت‌های شغلی و آموزشی ممنوع است . دولت باید از هرگونه تصمیم و اقدام منجر به فاصله طبقاتی و تبعیض ناروا و محرومیت از حقوق شهروندی ، خودداری کند .

ماده ۹ - حیثیت و اعتبار شهروندان مصون از تعرض است . هیچ شخص ، مقام یا رسانه‌ای به‌ویژه آن‌هایی که از بودجه و امکانات عمومی استفاده می‌کنند نباید با رفتار یا بیان اهانت‌آمیز نظیر هجو و افترا، حتی از طریق نقل‌قول ، به اعتبار و حیثیت دیگران لطمه وارد کند .

ماده ۱۰ - توهین ، تحقیر یا ایجاد تنفر نسبت به قومیت‌ها و پیروان ادیان و مذاهب و گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، ممنوع است .

ماده ۱۱ - زنان حق‌دارند در سیاست‌گذاری ، قانون‌گذاری ، مدیریت ، اجرا و نظارت ، مشارکت فعال و تأثیرگذار داشته و بر اساس موازین اسلامی از فرصت‌های اجتماعی برابر برخوردار شوند .

ارجاعات

ماده ۷ - اصل بیست و دوم قانون اساسی ، بند ۶ اصل دوم قانون اساسی و اصول نوزدهم و بیستم قانون اساسی .
ماده ۸ - اصول سوم ، سیزدهم ، نوزدهم ، بیستم و سی‌ام قانون اساسی - قانون نحوه اجرای اصل ۴۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۰ - سیاست‌های کلی آمایش سرزمین – مصوب ۱۳۹۰ ، قانون مدیریت خدمات کشوری – مصوب ۱۳۸۶ و بند ۱ اصل چهل و سوم قانون اساسی .
ماده ۹ - اصول سوم ، بیست و دوم و بیست و سوم قانون اساسی .
ماده ۱۰ - اصول دوازدهم ، چهاردهم ، نوزدهم ، بیست و دوم و بیست و چهارم قانون اساسی ، قانون مطبوعات – مصوب ۱۳۷۹ - جزء (۴) بند الف سیاست‌ها و ضوابط حاکم بر تبلیغات محیطی – مصوب ۱۳۸۸ - شورای عالی انقلاب فرهنگی .
ماده ۱۱ - بندهای ۸، ۹ و ۱۴ اصل سوم و اصول بیستم و بیست و یکم قانون اساسی ، بندهای ۱۵ و ۵۱ منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۸۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی . بند ۱۲ سیاست‌ها و راهبردهای ارتقای سلامت زنان – مصوب ۱۳۸۶ شورای عالی انقلاب فرهنگی .